ที่แย่ที่สุดคดีมันควรจะเป็นโอ(K^N)
ลองสันนิษฐานว่าคำนั้นความยาวเป็น 1,งั้นก็เป็นโสดตารางคู่ลำดับของขนาด k จะเพียงพอ
แฟนเก่า:'b'(ตำแหน่ง=1)k=[โพรโทคอล aimcomment,pointer ต้องอื่นอาเรย์ของขนาดของเคโพรโทคอล aimcomment,โพรโทคอล aimcomment,โพรโทคอล aimcomment, ........]
ลองสันนิษฐานว่าที่คำที่ความยาวเป็น 2,ถ้าอย่างนั้นเราจำเป็นต้องมีตารางคู่ลำดับของขนาด k สำหรับแต่ละตัวอักษรซึ่งเป็นที่ตำแหน่งแรกที่คำพูด
แฟนเก่า:'ba'
ระดับ 1('b'):[โพรโทคอล aimcomment,pointer ต้องการอาเรย์(ปล่อยให้เรียกมัน Z)ในระดับ 2,โพรโทคอล aimcomment,โพรโทคอล aimcomment,โพรโทคอล aimcomment,......]
ระดับ 2:ซี(สวอักษร'เป็น'):[pointer ต้องอื่นอาเรย์ของขนาดของเคโพรโทคอล aimcomment,โพรโทคอล aimcomment,.......]
เอาเป็นว่าเรากำลังแทรกข้อมูล'บีซี'จากนั้นเรากำลังจะมีตารางคู่ลำดับของขนาด k สำหรับ'c'อยู่ที่ตำแหน่ง 3(เดาว่าคุณคือฤติกรรมโรคจิต--การแทร'เป็น'ใน 0 แล้ว b ที่ 1 และดังนั้นบน)
ดังนั้นในแต่ละระดับ 0,เราต้องการตารางคู่ลำดับของขนาด k(ขนาดของที่ระดับ 0:K)ในระดับ 2 ที่เราต้อง k อาเรย์นเป็นของขนาด k(ขนาดของที่ระดับ 1:k^2)ในระดับ 3 พวกเรามี k^2 จำนวนของอาเรย์นเป็นของขนาด k(ขนาดตอนระดับ 3:k^3)และต่อไปเรื่อยๆ
ดังนั้นอวกาศมีความซับซ้อนจะเป็น k + k^2 + k^3 +..... เค^N (N คือพูดความยาว). นี่คือที่แย่ที่สุด-ครั้งความซับซ้อน.